ઝાકળે ઝાકળે રૂપ ખીલી ઢળો તો હવે
વાદળે વાદળે જળ બનીને વહો તો હવે
જો શિકાયત તને છે અને વેદના છે બહુ
ઢાળ મારી તરફ છે વફાથી ઢળો તો હવે
કાનમાં રોજ ભણકાર તારા સતત હોય છે
તું ભલે હો નિરાકાર ઈશ્વર ફળો તો હવે
ભીંતને છાંયડે આવીને કોઈ અટકી ગયું
સૂર્યને કોઈ થંભી જવાને કહો તો હવે
હા અને ના વચાળે રળિયાત છે લાગણી
તો વ્યથા મારી સમજીને પાછા વળો તો હવે
– અમિત ત્રિવેદી
Leave a comment